Av.Ali Mert KARAKILÇIK
6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 352.maddesinde; “Kiracı, kiralananın teslim edilmesinden sonra, kiraya verene karşı, kiralananı belli bir tarihte boşaltmayı yazılı olarak üstlendiği hâlde boşaltmamışsa kiraya veren, kira sözleşmesini bu tarihten başlayarak bir ay içinde icraya başvurmak veya dava açmak suretiyle sona erdirebilir.” şeklinde düzenleme mevcuttur. Madde metninde ifade edildiği üzere kiracı tarafından kiraya verene sunulacak tahliye taahhüdünün birtakım geçerlilik şartları bulunmaktadır.
Öncelikle tahliye taahhüdünün yazılı yapılması geçerlilik şartı olduğundan sözlü tahliye taahhüdüne dayalı olarak kira sözleşmesi sona erdirilemez ve kiralananın tahliyesi talep edilemez. Ancak tahliye taahhüdünün adi yazılı şekilde yapılması yeterli olup, resmi şekil şartı aranmaz. Tahliye taahhüdü, bizzat kiracı tarafından imzalanmak zorunda olup kiracı veya yetkili temsilcisi dışında başka bir kimsenin verdiği yazılı tahliye taahhüdü geçerli değildir. Bununla birlikte geçerli bir tahliye taahhüdü verildikten sonra kiracının vefatı durumunda, tahliye taahhüdü, kiracının mirasçıları bakımından da geçerliliğini koruyacaktır. Vekil tarafından düzenlenecek tahliye taahhüdünde genel vekaletname geçerli olmayıp özel yetki gerekmektedir.
Kanun metni “kiralananı belli bir tarihte boşaltmayı yazılı olarak üstlendiği” ifadesini içerdiğinden tahliye taahhüdünün geçerli olabilmesi için tahliye tarihinin belirtilmiş olması gerekmektedir. Bu kapsamda tahliye tarihi, taahhüt metninden net olarak anlaşılabilir olmalıdır.
Yine madde metninde “kiralananın teslim edilmesinden sonra” ifadesine yer verildiğinden tahliye taahhüdü, kiralananın sözleşmeye uygun şekilde kullanımı için kiracıya teslim edilmesinden sonra verilmiş olmalıdır. Aksi takdirde taahhüdün geçerliliği tartışmalı hale gelebilir.
Tahliye taahhüdü metninde cezai şart da kararlaştırılabilir. Zira tahliye taahhüdü ayrı bir sözleşme niteliği taşır. Dolayısıyla TBK’nın 179.maddesi kapsamında değerlendirilebilir. Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2014 tarihli bir kararında tahliye taahhüdünde yazılı cezai şartın geçerli olduğunu, kiracı yönünden bağlayıcı olduğuna karar vermiştir.
TBK.md.352/1 hükmü, kiraya verenin tahliye taahhüdünü, taahhüt metninde yazılı süreden başlayarak bir ay içerisinde icra takibi ya da dava yoluyla işleme koyması gerektiğini düzenlemiştir. Kanunda yazılı bir aylık süre hak düşürücü süre olup bu sürenin geçirilmesi halinde taahhüt metninin geçerliliği tartışmalı hale gelecektir.
SONUÇ OLARAK; tahliye taahhüdünün yazılı yapılması geçerlilik şartı olup sözlü tahliye taahhüdüne dayalı olarak kira sözleşmesi sona erdirilemez ve kiralananın tahliyesi talep edilemez. Tahliye taahhüdünün geçerli olabilmesi için tahliye tarihinin belirtilmiş olması gerekmektedir. Bu kapsamda tahliye tarihi, taahhüt metninden net olarak anlaşılabilir olmalıdır. Kiraya veren taahhüt metninde yazılı süreden başlayarak bir ay içerisinde icra takibi ya da dava yoluyla tahliye taahhüdünü işleme koymadığı takdirde taahhüt metninin geçerliliği tartışmalı hale gelecektir.